به گزارش ایرنا، 15 سال پیش نخستین مودول این ایستگاه به فضا پرتاب شد. ایستگاه فضایی بین المللی که با مشارکت بیش از 15 کشور ساخته شد، در مدار زمین و در ارتفاع 350 کیلومتری از سطح زمین در حرکت است.
سرعت آن در مدار معادل 27 هزار و 700 کیلومتر بر ساعت است، که به این ترتیب روزی 15 بار به دور سیاره زمین گردش می‌کند. بیشتر بخش‌های اصلی این ایستگاه فضایی ساخته شده اما تا سال 2015 چند بخش جدید به آن افزوده خواهد شد.
پس از تکمیل، ایستگاه فضایی بین المللی 450 تن وزن خواهد داشت، و یک هزار و 200 متر مکعب فضای کار، پژوهش و زندگی برای فضانوردان فراهم خواهد آورد. ایستگاه فضایی بین المللی در شب به صورت ستاره‌ای متحرک با چشم غیرمسلح قابل رؤیت است.
این ایستگاه محصول همکاری مشترک سازمان ناسا، سازمان فضایی روسیه، سازمان فضایی اروپا، سازمان فضایی ژاپن و سازمان فضایی کانادا است.
سازمان فضایی برزیل از طریق همکاری با ناسا با این برنامه مشارکت می‌کند. سازمان فضایی ایتالیا، هم به عنوان یک عضو فعال در سازمان فضایی اروپا، و هم به طور مستقل در برنامه ایستگاه فضایی مشارکت می‌کند.
سازمان فضایی چین نیز علاقه خود را برای پیوستن به جمع مشارکت کنندگان، به ویژه از طریق همکاری با سازمان فضایی روسیه اعلام کرده است.
ایستگاه فضایی بین المللی در حقیقت نتیجه ترکیبی از چند پروژه فضایی است که قبلاً توسط کشورهای مختلف برنامه ریزی شده بود که از جمله این برنامه‌ها می‌توان به ایستگاه فضایی میر-2 (روسیه)، ایستگاه فضایی آزادی (آمریکا)، آزمایشگاه فضایی کلمبوس (اروپا) و آزمایشگاه فضایی کیبو (ژاپن) اشاره کرد.
حضور فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی از آغاز نخستین ماموریت تاکنون بدون وقفه ادامه داشته است.
این ایستگاه در حال حاضر ظرفیت شش سرنشین دائمی را دارا است، اگرچه هنگام اتصال فضاپیماها و ورود اردوهای جدید، تعداد فضانوردان درون ایستگاه به طور موقت تا بیش از 10 نفر هم افزایش می‌یابد.
تکمیل ساخت ایستگاه فضایی بین المللی برای سال 2015 میلادی برنامه ریزی شده است. تخمین زده می‌شود که جمع هزینه‌های این ایستگاه از آغاز ساخت تا پایان بیش از 100 میلیارد یورو باشد که به این ترتیب، ایستگاه فضایی بین المللی پرهزینه‌ترین دستگاه ساخته شده در طول تاریخ بشر است.
